Hodża Nasruddin
Hodża Nasruddin i błogosławieństwo deszczu
Był bardzo ulewny deszcz. Aga Akhil, jeden z najbardziej szanowanych obywateli miasteczka, biegł szukając schronienia.
„Jak śmiesz uciekać przed Bożym darem? To przecież woda z Nieba. Jako wielce poważany człowiek, powinieneś wiedzieć, że deszcz jest błogosławieństwem dla wszystkich stworzeń” - wykrzyknął Hodża Nassruddin.
Aga nie chciał zepsuć swojej reputacji.„Nie pomyślałem o tym w ten sposób” - odrzekł, zwolnił kroku i przybył do domu cały przemoczony. Oczywiście przeziębił się. Kilka dni później, gdy owinięty w koc siedział przy oknie, zauważył Nasruddina biegnącego w strugach deszczu.
„Dlaczego uciekasz przed bożym błogosławieństwem? Jak śmiesz je odtrącać?” - krzyknął przez okno.
„ Ach, widocznie nie zauważyłeś, że ja po prostu nie chcę deptać go swoimi stopami” - odkrzyczał Nasruddin.
Hodża Nasruddin jest postacią legendarnego sufiego z Anatolii, bohaterem niezliczonych powiastek. Nie wiadomo czy był postacią autentyczną, ale opowieści o nim znane były już na Bliskim Wschodzie od XIII wieku.